popić — dk X, popićpiję, popićpijesz, popićpij, popićpił, popićpity 1. «wypić trochę czegoś; napić się» Popić wody z manierki. 2. «napić się czegoś bezpośrednio po łyknięciu, zjedzeniu czegoś; zapić czymś jedzenie» Popić pastylkę, proszek wodą. Popić… … Słownik języka polskiego
popijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, popijaćam, popijaća, popijaćają, popijaćany {{/stl 8}}– popić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, popijaćpiję, popijaćpije, popijaćpity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pić powoli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… … Słownik języka polskiego
gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden … Słownik języka polskiego
przepić — dk Xa, przepićpiję, przepićpijesz, przepićpij przepijać ndk I, przepićam, przepićasz, przepićają, przepićaj, przepićał 1. «wydać, stracić pieniądze na pijaństwo, pozbyć się czegoś, żeby mieć za co pić» Przepić ostatni grosz. Przepijał całą pensję … Słownik języka polskiego
zapić — dk Xa, zapićpiję, zapićpijesz, zapićpij, zapićpił, zapićpity zapijać ndk I, zapićam, zapićasz, zapićają, zapićaj, zapićał, zapićany 1. pot. «wypić coś po przełknięciu czegoś, popić po zjedzeniu czegoś» Zapił herbatą pajdę chleba. Zapić wodą… … Słownik języka polskiego